تمپو

دیشب قصه ی سفر آپولو11 را از زبان یکی از فضانوردان آن گوش میکردم. از نظر او لذت بخش ترین بخش این سفر، دیدن کره ی زمین از دور بوده است. او زمین را "خانه ی گردِ آبیِ زیبا" نامید و بعد از آن از لذت فرود در اقیانوس آبی زمین گفت. من نفهمیده ام این حس شدید دلبستگی به خانه و زادگاه، از کجای وجودمان و به چه دلیل تا این حد عمیق تراوش میکند. احتمالا اگر آن فضانورد دورتر رفته بود، حسی مشابه نسبت به منظومه ی شمسی در مقایسه با سایر منظومه ها میداشت.